Anıları özlemek

Geçmişi özledim bir anda... Mesela Sakarya’da olduğum yılların her birini yeniden ayrı ayrı yaşayabilirim yada Kütahya’daki hiç farketmez... O yıllarda yaşadığım zorluklar belki de kötü günler kadar güzel günlerim de oldu. Güzel hatıralarla ve dostluklarla dolu o anları nedense çok özledim şu anda.... Tuhaf olan ise öyle bir an geliyor ki o güzel duyguları yaşamak için bütün her şeye yeniden katlanırım diyor insan…

O yılları yaşarken anlayamıyorsunuz bazı şeyleri. Mesela sizi yanlış anlayan, tanıyan insanlar aynı şekilde sizinde yanıldıklarınız oluyor.  Ama en sonunda az da olsa tanıyorsunuz. Hatta bazı insanları o kadar içten seviyorsunuz ki sonradan pişman oluyorsunuz keşke daha önce seni tanımak için fırsat tanısaydım, önyargılarımı yenebilseydim diye. Ve o pişmanlıklar tek taraflı olmuyor ne yazık ki o kadar emek verip de hayatınızda hiçbir yeri olmadığını fark ettiğiniz sahte yüzlere de üzülüyorsunuz sonra. En acısı da bu olsa gerek bir sürü insanı tanıyorsunuz; arkadaşlık, dostluk kuruyorsunuz. Birlikte vakit geçirip, yemek yiyor, aynı çatı altında bile kalıp dert ortağı oluyorsunuz. Sonrası ise o bir düzine insandan geriye kalanlar bir elinizin parmakları kadar bile olmuyor ne yazık ki… Belki hayat şartları diyorsunuz, belki de gerçekten dostum değildi… Ama olsun be yaşadığımız her şey için hakkım helal olsun diye düşünüyorsunuz… Yıllar sonra bir gün arasa bile giderim o anıların hatırına diyorsunuz. Ve her nedense bu kadar şeyi bilerek hala o eski günleri özleyebiliyorsunuz işte….

Doğru insanı bulduğunu düşünebilmek :)

Hayatınıza birileri girer, birileri çıkar ve bir gün o 'doğru insan' denen kavrama ulaşırsınız.... Nasıl mı olur? Öyle otobüste, metroda, sinemada ilk görüşte aşk gibi bir şeyle değil elbette :) Bir gün biri denk gelip hayatınıza girer ve onun doğru insan olup olmadığına da zaman karar verdirir....O kişiyle elbet sevdiğiniz ortak bir film, yemek, tatlı,renk veya şarkı bulunur ve hatta sevmedikleriniz de.... Belki de hiç uyuşmuyor olabilirsiniz! Ama sizi ona çeken bir şey vardır içten içe... Mıknatıs gibi her uzaklaşmanız da bile ondan hiçte ayrı olmadığınızı anlarsınız... Mesela onu özlersiniz, hemde hiç durmadan! Seneler geçmiş olsa, ''aşkınız eskimiş sizin'' deseler bile hala onu özlüyor olabilirsiniz.... Her buluşmanız da size aynı samimiyetle sarılıyorsa ve her ayrılma vakti geldiğinde 'seni seviyorum' demeyi unutmuyorsa... Yada size özel olan bazı  şeyler-konuşmalar,tavırlar-hala devam edebiliyorsa... Özel günlerinizi hatırlamasa bile 5 dk. surat asıp sonra gene gülümseyebiliyor ve ona kızamıyorsanız :) Seneler geçmiş olmasına rağmen triplerinize ilk günkü gibi katlanıp, sizi şımartıyorsa.... Yaşadığınız şeyler içinde hep aklınıza iyileri gelebiliyorsa. Size dokunmaya, sevmeye bile korkuyor ve o kadar zamana rağmen hala onu kıskanabiliyorsanız-o da sizi tabi ! Yanındayken güvende ve huzurlu hissediyorsanız... Kaç yaşınızda olursanız olun hala planlar yapıp, hayaller kurabiliyorsanız.... Size bakışı hala aynı sıcaklıktaysa... Ve daha sayabileceğim (sayabileceğiniz) bir sürü güzel şey varsa... Kısacası yok ben onsuz yapamıyorum diyorsanız! Doğru insanı bulduğunuzu düşünürsünüz. Ama hiçbir zaman emin olamazsınız. Olsun bazen öyle olduğunu düşünebilmek bile bir ömrünü feda etmeye yeter kadınlara....